Restaureren verschilt van herstellen omdat restaureren rekening houdt met de authenticiteit van het object en uitgevoerd wordt binnen de deontologie van het restaureren. Restaureren houdt wel in dat er een graad van herstelling wordt uitgevoerd wat niet het geval is bij het conserveren. Conserveren is in principe de eerste stap van het restaureren en zorgt voor het vertragen van het al dan niet natuurlijk verval van het object zonder het terug in de oorspronkelijke of functionele staat te brengen.
De materialen en hulpmiddelen die gebruikt worden bij het restaureren zijn gelijk of leunen zo dicht mogelijk aan bij de origineel gebruikte elementen, zoals bv het gebruik van warme beenderlijm in de plaats van witte houtlijm. Oude technieken zoals nat in nat fineren, politoeren, polimentvergulden, hout- en marmerimmitatie worden door De Werkkamer zeer goed beheerst en toegepast.
Verwijzen naar “antiek” in functie van restaureren is vooral door de waardevermindering van antiek na de bankencrisis in 2008 niet meer actueel. De Werkkamer past de restauratiedeontologie ook toe op moderne meubelen en durft ook te stellen dat design het nieuwe antiek is.
In het restauratieproces worden door De Werkkamer oude en moderne technieken gecombineerd wanneer dit het object dient. Een goed voorbeeld hiervan is het kopiëren van versieringen zoals hierna de engelen op een deur van de sacristie van de begijnhofkerk van Hoogstraten.
De verkoolde engelen worden 3D-gescand, digitaal gerestaureerd en door de computer gestuurde freesmachine in 2,5D gekopieerd. Het origineel wordt geconserveerd en gecontroleerd bewaard.
Dezelfde techniek wordt ook gebruikt bij het kopiëren van deuren, bijvoorbeeld bij de vervanging van art-deco-buitendeuren. De deuren worden nagemaakt volgens het origineel met gebruik van hedendaagse materialen en sluitbeslag door een gespecialiseerde deurenmaker. Waar de versiering zoals kransen rond het ovale venster niet eenvoudig kan nagemaakt worden, maakt De Werkkamer de versiering voor de deurenmaker gebruikmakend van bovenstaande techniek zodat een 100% kopij van de deur kan gerealiseerd worden eventueel gecombineerd door traditioneel steekwerk waar nodig..
Terug naar een traditioneler voorbeeld zoals het vervangen van beschadigd ingelegd leder in het werkblad van een antiek bureau.
Voordat het originele leder wordt verwijderd, wordt het origineel opgemeten en de vergulde randversiering opgetekend. Wanneer het leder origineel met beender- of konijnenvellenlijm bevestigd is, wordt door toevoeging van warmte en vocht het oude leder verwijderd. De ondergrond en het kader rond het leder wordt grondig gereinigd zodat er geen ophogingen of houtbeschadigingen meer zijn die het vlakke uiterlijk van het nieuwe leder negatief kunnen beïnvloeden. Het nieuwe leder wordt gemaakt volgens de originele kleur, structuur en randversiering. De patronen van de oude randversiering zijn nog steeds beschikbaar zodat het authentieke uiterlijke van het (nieuwe) origineel bijna gegarandeerd wordt. Het kader wordt opnieuw geboend of gepolitoerd en de ondergrond voorzien van een nieuwe lijmlaag. Het leder wordt met siliconenpapier door lichte druk en een wening warmte gekleefd waarna de randen wat bijgesneden worden met een scalpel.
Een meer uitgebreid restauratieverslag van een kaarttafel leest u hier.